ปลาโบราณเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบากมากขึ้น
ในวันที่อากาศดีในฤดูใบไม้ผลิริมแม่น้ำวิสคอนซิน สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ นักชีววิทยาหลายคนต่อสู้กับปลาที่มีน้ำหนัก 120 ปอนด์บนหลังของเธอและคร่อมเธอ การเคลื่อนไหวจะไม่ผิดปกติในการโรดีโอ ขณะที่ทีมกักขังเธอ สมาชิกคนหนึ่งจะนวดท้องที่บวมของเธอ ดึงไข่ออกจากช่องระบายและใส่ลงในถังพลาสติก ฉากปลายเดือนเมษายนเกิดขึ้นเมื่ออุณหภูมิน้ำสูงขึ้นเหนือ 56°F (13°C) ทางตอนเหนือของมิดเวสต์ และทะเลสาบปลาสเตอร์เจียนแหวกว่ายทวนน้ำเพื่อวางไข่ ในแม่น้ำหลายสาย นักชีววิทยาเช่นนี้ให้ความช่วยเหลือแก่ธรรมชาติ “นี่เป็นไฮไลท์ของปีของฉัน” สตีเวน เจ. ฟาจเฟอร์ ผู้ดูแลการขยายพันธุ์ปลาสเตอร์เจียนในทะเลสาบสำหรับโรงเพาะฟักปลากุหลาบป่า (วิส.) กล่าว
ทีมของเขาเริ่มต้นด้วยตาข่ายชายหลายคน แต่ละตัวยาวประมาณ 20 ปอนด์และยาว 4 ฟุต มือที่นุ่มนวลเลื่อนลงมาตามท้องของสัตว์แต่ละตัวเพื่อขับสเปิร์มออกมาก่อนที่ปลาจะกลับคืนสู่น้ำ Fajfer อธิบาย
จากนั้นการยกของหนักที่แท้จริงก็เริ่มต้นขึ้น นักวิจัยได้สำรวจหาตัวเมียขนาด 55 ถึง 75 นิ้วของสายพันธุ์นี้ ( Acipenser fulvescens ) ที่กระเด็นไปตามขอบแม่น้ำที่ปูด้วยหินกรวด หลังจากยกเธอขึ้นฝั่ง นักชีววิทยาก็ใช้วิธีโรดีโอเพื่อดึงไข่ออกมา แล้วส่งแม่ตัวใหญ่กลับลำธารของเธอ
Fajfer หรือเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของเขาแบ่งไข่ของเธอออกเป็นชุดถังและเติมน้ำและสเปิร์มที่เก็บใหม่ ในอีก 2 ถึง 4 นาทีข้างหน้า เขาอธิบายว่า “เราจะค่อยๆ กวนไข่ด้วยมือของเรา”—จนกว่าไข่จะเหนียว ซึ่งเป็นสัญญาณว่าไข่ได้รับการปฏิสนธิแล้ว ต่อมา ไข่จะถูกลากไปที่โรงเพาะฟักเพื่อที่ตัวอ่อนจะออกมาและถูกกักขังนานถึงหนึ่งปี ในที่สุด ตัวอ่อนเหล่านี้และจากแม่น้ำสายอื่นก็จะถูกปล่อยออกสู่แหล่งน้ำเกิดส่วนใหญ่
ปลาสเตอร์เจียนป่าจำนวนมากทั่วโลกเริ่มต้นชีวิตด้วยความช่วยเหลือจากมนุษย์จำนวนมาก การแทรกแซงที่กล้าหาญมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นเมื่อจำนวนประชากรของสายพันธุ์ปลาสเตอร์เจียน ซึ่งไม่ปลอดภัยในทุกที่ ยังคงลดต่ำลงเรื่อยๆ
ทุกวันนี้ ประชากรปลาสเตอร์เจียนส่วนใหญ่มีอยู่เพียงเศษเล็กเศษน้อยของความอุดมสมบูรณ์เมื่อ 30 ปีที่แล้ว และประชากรจำนวนมากเผชิญกับความเป็นไปได้ แม้กระทั่งการสูญพันธุ์ การค้าคาเวียร์ทำให้เกิดการจับปลามากเกินไป แต่การเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมยังคุกคามการอยู่รอดของปลาสเตอร์เจียน
Ellen K. Pikitch จากสถาบัน Pew Institute for Ocean Science ในไมอามีกล่าวว่า “ยังไม่สายเกินไปที่จะรักษาสายพันธุ์ปลาสเตอร์เจียนได้เกือบทั้งหมด อย่างไรก็ตาม การทำเช่นนี้จะต้องใช้เงินลงทุนจำนวนมากในการเลี้ยงแบบเชลยศึก การบังคับใช้กฎหมาย การดำเนินการทางการเมือง และการวิจัย “มันจะไม่ง่าย” เธอกล่าว
ฟอสซิลที่มีชีวิต
Phaedra Doukakis จากสำนักงานในนิวยอร์กของสถาบัน Pew Institute กล่าวว่า เป็นเวลาประมาณ 200 ล้านปีมาแล้วที่ปลาสเตอร์เจียนได้ล่องไปตามแม่น้ำและทะเล 25 สายพันธุ์ที่เหลืออยู่ในปัจจุบันดูไม่แตกต่างจากบรรพบุรุษของจูราสสิคมากนัก
ทุกคนยังคงมีปากอยู่ที่ก้นจมูกและเคราบางๆ คล้ายหนวดเครา ซึ่งสามารถตรวจจับความเข้มข้นของสารเคมีในน้ำได้
เช่นเดียวกับโครงกระดูกของฉลามโบราณที่คล้ายคลึงกัน โครงของปลาสเตอร์เจียนทำจากกระดูกอ่อน ไม่ใช่กระดูก อย่างไรก็ตาม การวิ่งจากด้านหลังเหงือกของปลาสเตอร์เจียนไปจนถึงครีบหางนั้นมีลักษณะเป็นก้อนแหลมรูปเพชรห้าแถว นักสรีรวิทยาปลาสเตอร์เจียน Molly AH Webb จากศูนย์เทคโนโลยีปลา Bozeman (Mont.) เรียกว่า skute กระดูกยื่นออกมาทางผิวหนัง
ปลาสเตอร์เจียนยังคล้ายกับฉลามที่โตช้า เพศผู้อาจอายุ 12 ปี และเพศหญิงอายุ 25 ปี ก่อนวางไข่เป็นครั้งแรก จากนั้นบุคคลนั้นจะไม่วางไข่อีกเป็นเวลา 3 ถึง 5 ปี อัตราการทำซ้ำนี้ช้า แต่สามารถดำเนินต่อไปได้ถึง 60 ปี
ปลาสเตอร์เจียนมีลักษณะการสืบพันธุ์ร่วมกับทั้งปลาและสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ Webb note ตัวอย่างเช่น สเปิร์มของกบมีอะโครโซม ซึ่งเป็นโครงสร้างที่ปล่อยเอ็นไซม์ที่เจาะเยื่อหุ้มชั้นนอกของไข่ในระหว่างการปฏิสนธิ ในทางตรงกันข้าม ไข่ปลามีรูเล็กๆ—ไมโครไพล์—ที่อสุจิต้องค้นหาและเข้าไป ปลาสเตอร์เจียนแสดงทั้งอะโครโซมและไมโครไพล์
เอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่ง: ตัวผู้มีท่อนำไข่ที่ตกตะกอน—ช่องสำหรับเคลื่อนย้ายไข่— Diana Papoulias จากสำนักงานสำรวจทางธรณีวิทยาแห่งสหรัฐอเมริกาในโคลัมเบีย รัฐโม ตั้งข้อสังเกต นอกจากนี้ เธอยังสังเกตว่า “ท่อนำไข่” ในทั้งตัวผู้และตัวเมียไม่สัมพันธ์กับอวัยวะสืบพันธุ์ในปลาอื่นๆ .
มีหลายอย่างที่นักชีววิทยายังไม่รู้เกี่ยวกับการสืบพันธุ์ในปลาเหล่านี้ ช่องว่างข้อมูลเหล่านั้นทำให้ผู้เก็บเกี่ยวคาเวียร์ ผู้จัดการโรงเพาะฟัก ผู้ดำเนินการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และนักชีววิทยาด้านการอนุรักษ์ทำได้ยาก สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
